بررسی رابطه بین میزان دین‌داری با میزان مدارای اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه‌های شهر کلاله

تحقیق حاضر به مطالعه رابطه بین میزان دین­داری و مدارای اجتماعی در بین دانشجویان شهر کلاله پرداخته است. روش مورد استفاده در پژوهش حاضر از نوع پیمایش بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد و پیام نور در شهر کلاله بود. نمونه آماری 306 نفر بود. ابزارهای اندازه­گیری دو پرسشنامه بودکه عبارتند از: اقتباسی از پرسشنامه دین­داری­گلارک و استاک و پرسشنامه مدارای اجتماعی بر گرفته شده از وگت. در این تحقیق جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار SPSS در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. از نتایج تحقیق حاضر می­توان به این موارد اشاره کرد که رابطه معناداری بین دین­داری با مدارای اجتماعی وجود دارد (002/0sig=)، و هم­چنین بیشترین میزان تأثیر بر مدارای اجتماعی مربوط به بعد شناختی دین­داری می­باشد (296/0Beta=)، در ادامه بیش از 19% از واریانس مدارای اجتماعی توسط مؤلفه­های دین­داری تبیین می­گردد (197/0R2=) و بیشترین میزان تأثیر بر مدارای اجتماعی مربوط به مؤلفه مناسکی دین­داری می­باشد (405/0Beta=) و در ادامه مؤلفه اعتقادی با کنترل سایر مؤلفه­ها بیش از 4% از نوسانات موجود در مدارای اجتماعی در بین دانشجویان را تبیین نموده و هم­چنین مؤلفه عاطفی تأثیر ناچیزی گذاشته، مؤلفه مناسکی بیش از 10 درصد، مؤلفه عاطفی بیش از 3 درصد.